Mijn verhaal 1

Het advies: Uithuisplaatsing van de kleine. Want ze vinden ik emotioneel onstabiel ben. Terwijl ik al voor ik er heen ging, het advies kreeg GEEN kort durend traject te doen. Omdat de tijd, die je bij dana eos zou krijgen voor mij alleen al nodig is, hulpverleners te vertrouwen. Er lag al een heel begeleidingsstijl plan over mij. En hier werd geen enkele rekening mee gehouden.
9 maanden thuis observatie, leek ineens voor niks te zijn geweest en werd constant van tafel geveegd, door sterk huis. Snachts om half 2, gingen er brandalarm af. Omdat er op de verdieping boven ons, mensen zo slim waren midden in de nacht te gaan staan bakken. Volgens mij horen we te slapen om half 2 in de nacht?. Meerdere malen, ging het alarm af, ook overdag. En vaak rond etenstijd. Wat ervoor zorgde de kleine niet meer naar boven durfde. Want tja, daar ging constant het alarm af. We mochten niet meer koken, want de angst hij af ging was voor hem ineens zo groot. Het z'n dagelijkse dingen in de weg begon te staan, tot een dag hij letterlijk onder de rookmelder ging staan en spontaan van angst in zijn broek plaste! Dat manneke had er een dik trauma bij gekregen, op de afdeling van Dana-Eos.
Dan mogen de alarmen, na vele paniek aanvallen van de kleine afgezet worden van een van de begeleiders en die komt dit voor ons doen. Dit gaf hem eindelijk wat rust, en om het leuker te maken, hadden we er lampjes aan gehangen. En hij kwam weer wat losser, ging weer spelen en liet de angst wat meer los. Tot op een dag, er twee beveiligers ineens binnen stormen, niet kloppen niks. De afzettingen van de alarmen moeten er per direct weer van af!
Ga dit je kind maar is uitleggen?