Ik ben binnen sterk huis beland, in verband met de complexe problematiek van mijn zoontje. Ik heb een heel lastig verleden gehad, en diverse trauma's opgelopen. Ook binnen instanties.

Bij de intake, worden er afspraken gemaakt en word er van alles beloofd. Echter de dag ik hier vrijwillig binnen stapte, werden alle afspraken die bij de intake waren afgesproken van tafel geveegd. Want ineens waren dit de regels van de afdeling (Dana-eos) en daar diende iedereen zich aan te houden. Denk aan voordeuren van unit verplicht geopend laten. Voor mijn zoontje was dit belastend, en raakte hierdoor vaak overprikkeld. Waardoor ik gezegd heb niet mee tegaan in die regel waarin bij intake gezegd was hier persoonlijke afspraken over gemaakt konden worden. Als ik de deur niet geopend zou houden, zou de opname per direct stop gezet worden. Vervolgens, zie en hoor je dingen gebeuren op afdeling, die absoluut niet oke zijn. En je gaat t steeds minder vertrouwen. 

Wanneer ik me wil overgeven omdat ik merk, de problematiek van me kind wel afneemt hier. Zie ik toch een doorgang om ze toe te gaan laten. Dan ga je van 0 vingers naar 3 vingers in 2 weken tijd, en dan zeggen ze nog letterlijk maar nog vinden wij het onvoldoende. Uiteindelijk komt mijn partner er ook bij, omdat ik het oprecht niet meer trek. Er werd hulp beloofd omdat ze zagen ik erge onrust had, en de medicatie die ik had leek onvoldoende te zijn. Ze beloven te gaan kijken voor andere medicatie en hulp erin. 

Ik geloof hierin, en ga er toch maar voor, want wil het beste voor mijn kind. Dan gaan ze moeilijke gesprekken met je aan, in het bijzijn van je kind. En wanneer jij als ouder dan boos of verdrietig reageert, is dit niet goed voor je kind. Klopt, maar waarom komen jullie het dan doen, wanneer je weet me kind ook op unit is?

Voor het eerst in 4 jaar, ging hij alweer 3 maanden naar dagbehandeling, en ging hij 1 dag per week naar het officele klasje. Soms was dit moeilijk, omdat mijn kind extreem bang is zonder mama. En dan duiken ze met 4 man boven op mijn kind van 6 jaar. Vraag meerdere malen mijn kind los te laten heb hem uiteindelijk zelf los moeten trekken van hun. Wanneer ik hun vraag de hoeveel mensen van sterk huis te minderen word hier geen gehoor aan gegven. Vervolgens raak jij als ouder gefrustreerd omdat je weet wat hun doen je kind niet helpt. Dan ben je ineens agresief!

Er worden dingen afgesproken, beloofd, maar er komt niks van de grond. Trekken alles open maar doen niks. En precies wanneer jij je open gaat stellen, en er vooruit gang komt bij jou, en jou kind. En je gaat met je verleden aan de slag, en gaat er eindelijk over praten waarbij gevoelens en emoties komen. Omdat je gaat verwerken ( zonder hulp, omdat ze alleen alles opentrekken en weer doorgaan naar de volgende client ) word het advies, een uit huis plaatsing van je kind!